Ημερολόγιο 2025 της Στέγης ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ

Το 2025 γιορτάζεται ως αφιερωματικό έτος Μίκη Θεοδωράκη, γιατί κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση του τελευταίου αναγεννησιακού Έλληνα. Η Στέγη ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ συμμετέχει στον εορτασμό με τούτο το ημερολόγιο αναδεικνύοντας το κοινό στοιχείο με τον αναγεννησιακό Κορνάρο, να είναι ταυτόχρονα λόγιοι και λαϊκοί που δασκαλεύουν τέρποντας τις γενιές. Ο Μίκης υπήρξε μοναδική προσωπικότητα, που συνέζευξε τον πολιτισμό και την πολιτική σε έναν ανθηρό γάμο.

Επιλέξαμε 12 τραγούδια του επιχειρώντας μια στοιχειώδη προσέγγιση στο τεράστιο έργο του. Στη συλλογή αυτή εντάξαμε τον «Επιτάφιο», που υπήρξε τομή στη μουσική Ιστορία της Ελλάδας, αφού έβαλε στα χείλη του λαού τη μεγάλη ποίηση, του Ρίτσου εν προκειμένω. Στη λεωφόρο αυτή ανήκουν και οι επόμενες επιλογές με την «Άρνηση» του Γιώργου Σεφέρη, το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη, το «Canto General» του Πάμπλο Νερούντα, το τραγούδι «Του Ανέμου και της Παινεμένης» από το «Romancero Gitano» του Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, «Το τρένο φεύγει στις οκτώ» του Μάνου Ελευθερίου, το «Αν θυμηθείς τ΄ όνειρό μου» του Νίκου Γκάτσου, την «Όμορφη Πόλη» του αδερφού του, Γιάννη Θεοδωράκη. Τρία τραγούδια συνδέουν το Oλοκαύτωμα με τον αγώνα των Ιρλανδών και την αντίσταση στην Ελληνική Χούντα. Πρόκειται για το «Άσμα Ασμάτων» από το «Μαουτχάουζεν» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το «Γελαστό Παιδί» από το «Ένας Όμηρος» του Μπρένταν Μπίαν και την «Κατάσταση Πολιορκίας» της Ρένας Χατζηδάκη. Η συλλογή κλείνει με το εμβληματικό για την κοινωνική συμφιλίωση «Το τραγούδι του Νεκρού Αδελφού», με το οποίο ο Μίκης επιχειρεί να επουλώσει τις πληγές του εμφυλίου. Στο εσώφυλλο βάλαμε τον εμβληματικό «Ζορμπά», όπου ο Μίκης μετέπλασε τους κρητικούς συρτούς στο οικουμενικό πλέον Συρτάκι. Οι συγκεκριμένες εκτελέσεις που επιλέξαμε, υπογραμμίζουν ακριβώς την οικουμενικότητα του Μίκη.